Isfahan

Na wederom een goed ontbijt, in de overvolle eetzaal, was het om 9.00 uur tijd om Isfahan te gaan ontdekken. Allereerst zijn we gestopt bij de Pol-e-chubi bridge. Een mooi gedecoreerde brug, met fraai tegelwerk over de droogstaande rivier Zayandeh. Een groepje mannen die Koranverzen zongen maakten de sfeer compleet. Daarna wachtte het Cehel Sotun Palace, met zijn 20 houten pilaren waaraan het paleis zijn naam dankt: het 40 pilar palace. Zometeen het plaatselijk journaal maar opzetten, want daar zal het interview met Ge wel worden uitgezonden, ter ere van de verjaardag van de beste bondscoach die Iran ooit gekend heeft. Nadat we geposeerd hadden in het officele portret voor de bondscoach wachtte ons tijdens het aansnijden van de taart nog de grensrechter die niet had kunnen voorkomen dat Nederland op het WK van 1994 verloor van Brazilie. Hierna kregen we een mooie uitleg over de Iraanse tekenkunst. Met een demonstratie om te laten zien hoe miniscuul deze mensen te werk kunnen gaan. Eenmaal buiten is Joop op slinkse wijze beroofd van zijn fototoestel. En de bewakingsbeelden lieten zien dat het ook echt zo was, en niet gewoon een ongelukje. Omdat we de morgenkoffie erg gemist hadden ging de aansluitende lunch er goed in. Heerlijke kip met pruimen, en kip met aubergine, kip met walnoten, kip met peren. Smaakte heerlijk bij de saffraanrijst. Daarna door naar het Naqsh-e-Jahan Imam square, met het Ali Qapu Palace, de konklijke moskee, en de Masjed Sheik Lotfollah moskee. Woorden schieten te kort, laat hiervoor de fotos maar spreken. Onder de indruk is het om 16.00 u dan eindelijk tijd voor koffie. Nog wat nagenieten op het plein en in de bazaar, rijden we daarna via nog een fraaie brug, de oudste in Iran, terug naar het hotel. Tijd om de voetjes even hoog te leggen.