teher

6 oktober 2017 - Kashan, Iran

Iran
4 oktober 2017
Lectore Salutem!
Dit verslag pretendeert niet volledig of voutloos te zijn. Namen en personages zijn fictief en meent u iemand te herkennen dan berust dat louter op toeval. U dacht toch niet echt dat u, beste lezer, iemand kent die zomaar vrij in Iran rondloopt. 
8:15 verzamelen bij Parkhotel. Gezellig in n fris briesje keuvelen totdat iedereen er is. De busjes van auto arena zijn er al. Tot ieders verrassing en vreugde komt ook onze voorzitter Albert nog even kijken of we ook wel echt weggaan. Dan is het moment aangebroken dat we instappen en afscheid nemen van de thuisblijvers.  wel iets later vertrekken dan gepland omdat iemand zijn telefoon thuis had laten liggen die nog eerst gehaald moest worden komen we na ‘n klein uurtje met slechts een paar korte files aan op het vliegveld. Douane wordt gedaan na het inleveren van de bagage. Nog even met z’n allen genieten van kopje koffie, Europese wel te verstaan en dan op naar de gate, C31. Is dat belangrijk om te weten? Nee eigenlijk helemaal niet. Eenmaal in the Plane en iedereen zijn plek heeft ingenomen zijn we Gé kwijt. Die komt even later vertellen dat hij aan het raam mocht zitten maar dat is dan wel helemaal achter in het vliegtuig. Onze reisleider komt rond met n grote pot met Haagse hopjes... souveniertje van visum aanvragen op de ambassade? Op een behoorlijk schreeuwend kind na verloopt alles heel rustig en wordt er al snel een maaltijd opgediend. Er is keuze tussen kip of “beef”. Lekker maar ook wat anders qua smaak dan we gewend zijn. Misschien dat nijssen granico daar eens wat ingrediënten aan kan toevoegen... dan gaan alle lampen uit en de raampjes worden geblindeerd. Dutjestijd. Na het dutje alweer tijd om ‘n hapje te eten. Nog ‘n uurtje en de landing wordt ingezet. Door de douane maar eerst nog ‘n verzekering afsluiten en dan nog de koffers ophalen.. de gids staat al te wachten en dan te voet, het is ook maar ‘n klein stukje, naar het hotel. De route gaat wel over spiegelgladde zebrapaden en tegels want, het regent nog steeds. De kamersleutels worden opgehaald en dan is het tijd om te eten. Lekker en gezond. Maar toch echt zonder alcohol. In de bar wordt nog ‘n kopje koffie genuttigd en of wat fris gedronken met ‘n Haags hopje. Koffie komt op vier of bij euro, cola op € 0,34. Ondertussen is het al elf uur, Iraans tijd, geweest en gaat ieder zijns weegs naar de kamers maar toch niet zonder eerst nog in de lift, max 10 personen met z’n negenen te staan en de lift wil dan niet verder want hij geeft aan dat ie met negen man “overloaded” is. Cees komt dan met de conclusie dat tien Iraniërs minder wegen dan negen Nederlanders.
Welterusten.

Foto’s